توی این روزهای سرد و برف و بارونی و قرنطینه که بیرون نمیریم، پارک نمیریم، خیابون نمیریم، خیلی از پرنده ها هم منبع غذایی شون کمتر شده. فراموششون نکنیم پشت پنجره خونه ها براشون یکم نون بریزیم.
پیشی ها هم همین طوراگه برامون امکانش هست بهشون غذا و شیر بدیم. و بشینیم به تماشای غذا خوردنشون. خیلی آرامش بخشه. نه؟ :)
ما سالیان سال هست که برای دو وعده صبح و عصر پشت پنجره اتاق براشون نون میریزیم. یه بار یادمون رفت صبح اومده بودن و با نوکهای کوچیکشون میزدن به پنجره و ما رو صدا میزدن.
امروز ظهر هم دیدم اومدن و تقاضای غذا میکنن. هیچ وقت بین روز این کار رو نمیکردن.فک کردم ممکنه این روزها گرسنه تر از هر وقت دیگه باشن.
درباره این سایت